Donderdag 23 februari, 17.30 – 19.00
Promotiezaal, KU Leuven, Naamsestraat 22, 3000 Leuven

De spreker wordt kort ingeleid door Reinhilde Veugelers (LIAS, FEB KU Leuven) die ook de discussie zal modereren na afloop. De discussie wordt geopend met een respons van Jos Delbeke (LINES, KU Leuven).

De gevolgen van de klimaatsverandering worden jaar na jaar duidelijker en niemand twijfelt aan de noodzaak van een radicaler klimaatbeleid. Welke maatregelen garanderen echter het meest effect? Om het effect van beleidsmaatregelen in te schatten wordt traditioneel gebruik gemaakt van ‘integrated assessment models’. Dat zijn wiskundige modellen op basis waarvan men de kosten en de baten van het te voeren beleid berekent, er van uitgaande dat de uitstoot van broeikasgassen in dezelfde mate zal toenemen als de groei van de economie, en dat de verschillende emissieniveaus niet door dat beleid zullen worden beïnvloed. Er wordt in deze modellen in die zin geen rekening gehouden met het feit dat actoren die de emissies veroorzaken hun gedrag kunnen wijzigen in functie van de gedragswijzigingen van actoren die hen omringen (peer effects); noch met het feit dat de efficiëntie van nieuwe technieken kan veranderen naarmate de schaal van de output zal veranderen (returns to scale); noch met het feit dat mensen en bedrijven naarmate ze ervaring opdoen met nieuwe technologie die technologie steeds efficiënter en productiever zullen toepassen (learning by doing); en ook niet met het feit dat het te voeren beleid ook een positieve verandering kan teweeg brengen in de manier waarop bedrijven, overheden en individuen op elkaar betrokken zijn (networks). Het traditionele klimaatbeleid is bovendien voornamelijk gericht op één specifiek beleidsinstrument: carbon pricing. Dit is een instrument dat ervoor zorgt dat er voor koolstofemissie moet worden betaald, bijvoorbeeld via een koolstofbelasting of een cap-and-trade-systeem. Eenzijdig inzetten op carbon pricing is echter niet efficiënt omdat andere beleidsopties zoals het subsidiëren van hernieuwbare energie, het genereren van inkomsten via recycling of het reduceren van koolstofemissie via klimaatfinanciering dan onderbenut blijven. Op wereldschaal heeft men trouwens bij het implementeren van carbon pricing zeer weinig vooruitgang geboekt.

Omdat er in het economische veld verschillende condities bestaan waarin de verhouding tussen een aantal factoren een impact uitoefenen op het klimaat, kan men met sociale en technologische ingrepen een kanteling in de hand werken in de gewenste richting. Rick van der Ploeg stelt voor om een beleid te voeren dat in diverse domeinen kantelmomenten in gang zet om zodoende de groene transitie radicaal te versnellen. Van der Ploeg presenteert op uitnodiging van LIAS de voorstellen die hij samen met Tony Venables uitwerkte voor de Wereldbank en die de weg wijzen naar een effectiever klimaatbeleid.

Programma

17.30 Inleiding Reinhilde Veugelers
17.35 Lezing Rick van der Ploeg
18.15 Respons Jos Delbeke
18.30 Q&A

Dit event is in het Engels.